کافئین که به دلیل اثر تحریک‌کننده‌اش شناخته می‌شود، می‌تواند اثرات نامطلوبی مانند تحریک‌پذیری، عصبی بودن، بی‌خوابی، اثر ادرارآور، تغییر ریتم قلب و اختلالات گوارشی ایجاد کند. کارشناسان مصرف بیش از 500 میلی گرم تا 600 میلی گرم کافئین در روز را بیش از حد می دانند.
به گفته منابع، چای ترش نیوشا از زبان مالایی یا از آموی (گویش چینی) t’e می آید. این گیاه در سال 1589 به شکل کنونی خود در زبان فرانسوی ظاهر شد.
چنین مصرفی می تواند خطری برای سلامتی به ویژه برای استخوان ها و سیستم قلبی عروقی ایجاد کند. در زنان در سنین باروری توصیه می شود که از 300 میلی گرم در روز تجاوز نکنند.
تاریخچه چای
تقریباً تمام نام‌هایی که در جهان به این گیاه داده می‌شود یا از این کلمه یا از ماندارین چا گرفته شده است (از این رو کلمات ژاپنی bancha، سینچا، sencha، ماچا و غیره به آن می‌گویند. دسته های مختلف چای سبز را مشخص کنید).
گیاه چای یک درخت یا درختچه همیشه سبز است که در طبیعت می تواند به 10 متر برسد، اما معمولاً برای تسهیل برداشت تا یک متر هرس می شود. بسته به منطقه یا آب و هوا، برداشت هر 7 تا 15 روز انجام می شود.
درخت چای که به همان تیره گیاه شناسی کاملیا تعلق دارد، درختچه ای با گل های مجلل و عطری شگفت انگیز، مانند آن از مناطق کوهستانی بین چین و هند می آید. گیاه چای با آب و هوای مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان سازگار است.
با گسترش به این دو کشور، این گونه به دو گروه (یا زیرگونه) نسبتاً متمایز متمایز شد، Camellia sinensis sinensis، که هنوز در طبیعت در جنوب غربی چین یافت می شود، و Camellia sinensis assamica، که بومی منطقه آسام (هند) است. ،
افسانه های زیبا…
کشف چای توسط افسانه ها احاطه شده است. این را به راهبی نسبت می دهند که پلک های خود را بریده بود تا در حین مراقبه نخوابد، آنها را روی زمینی که درختچه از آن متولد شده بود می انداخت.
یا به امپراتور شن نونگ که گفته می شود تقریباً 5000 سال پیش زندگی می کرد: در حالی که در حال استراحت در حال نوشیدن آب گرم بود، یک برگ چای وحشی در فنجان او افتاد. او از طعم قابض و با طراوت این نوشیدنی قدردانی می کرد.
